De rechten van de vrouw hebben me nooit aangesproken. De rechten… niets aan te doen, ik verkies de krommen.
Zeker de laatste decennia, waar me dunkt nooit zoveel mensen geobsedeerd zijn door hun rechten (soms heel persoonlijk geïnterpreteerd), zonder veel na te denken over de manier waarop het leven hen uitnodigt om deel te nemen aan een sociaal weefsel en een gezonde maatschappij.
Maar dit is niet de plaats om te klagen, zeker omdat de maand maart met zijn oorlogszuchtige en veranderende energie ons uitnodigt om bij PLOEF! innerlijke wegen en expressiemomenten te ontdekken.
Kom, neem deel aan onze Aperitief dansant muziekspecial vrouwen gevolgd door slam en een open scène | PLOEF! nl op 10 maart. Een tekst, een lied, enkele danspassen… Alle mannen zijn ook welkom!
Kom ook luisteren naar Manu Hermia, Ingrid André en Thierry Heynderickx die regelmatig hun uitvindingen in onze kleine magische zaal komen animeren. LA MER LA NUIT een bij PLOEF! geboren voorstelling | PLOEF! nl
En, op het einde van de maand komt onze vriend Grégoire Tirtiaux zijn balkanmuziek samen met Anaïs Moffarts voorstellen. Concert DUO “AU PLECAT” (Balkan repertoire) | PLOEF! nl
Ander nieuws: binnenkort herbegint het seizoen van de groentenmanden van Abdullah. la saison des paniers…
Het begin van het project van open scène is het resultaat van een lange samenwerking met onze vrienden van het asielcentrum van het Rode Kruis van Jette. Het is niet de eerste keer dat ze vragen om mee te kunnen werken in het kader van de dag van de rechten van de vrouw…en het recht van de vrouw heeft me nooit aangesproken (ik denk dat ik in herhaling val…)
Ik zocht al geruime tijd een gelegenheid om de slamverhalen van Florence Vinckenbosch voor te stellen en toen het Rode Kruis een open scène voorstelde is het vanzelf gegaan….
Alleen, hoe dit te doen met mijn terughoudendheid tegenover rechten? Wel, met de kracht van de krommen is het vanzelf gegaan. Het is al lang dat de notie van gezag me hindert en dat het woord van kracht, samen met mijn collega’s van OURA (Osons l’Utopie avec Reflect Action) me blij maakt.
Ik heb geluk dat ik mij krachtig voel. En ik heb zin om deze energie ten dienste te stellen van de anderen zodat wij, samen, een democratie kunnen uitvinden waar er plaats is voor iedereen en we onze verdeeldheden aanvaarden en weten hoe ermee om te gaan…
Ah! ik verheug mij reeds op al de komende ontdekkingen…